Büyük Külliyeler Devri nedir ?
Osmanlı klasik mimarisinin başlangıcı olarak kabul edilen Büyük Külliyeler Devri, Osmanlı padişahlarından II. Bayezid ile başlayan bir sürece verilen addır.
Bu dönem, Osmanlı mimarlarından Şemseddin Ahmed’in, II. Bayezid’in oğullarından şehzade Ahmed gözetiminde inşa ettiği Amasya Bayezid Külliyesi ile başlar. Devamında ise Edirne Bayezid Külliyesi ve İstanbul Bayezid Külliyesi inşa edilir. Amasya’da inşa edilen külliye Yeşilırmak nehrinin kıyısında 1482-1486 yılları arasında kurulmuştur. Külliyenin kurulacağı yerin belirlenmesi ise bir hikayeye dayanır ve hikayenin diğer kahramanı da padişahın can dostlarından Şeyh Hamdullah Efendi.
Edirne’deki külliye ise 1488 yılında inşa edilmiştir. Mimar Hayreddin tarafından inşa edilen bu eserin yeri de tıpkı Amasya’da olduğu gibi bir nehir kıyısıdır. Mektep, medrese, han, hamam, köprü, tabhane, muvakkithane, değirmen, su deposu gibi oldukça geniş bir yapılar topluluğundan oluşan külliyenin en önemli birimleri darüşşifa ve tıp medresesidir.
İstanbul’daki külliye ise orijinal yapısını koruyarak günümüze kadar gelen en eski İstanbul camisi olarak bilinir. Bu eserin mimarbaşısının kim olduğu ise belirsizdir. Mimar Yakup Şah ya da Mimar Hayreddin tarafından yapıldığı düşünülmektedir.
Büyük Külliyeler Devri ile ilgili olarak KPSS ve AYT sınavlarında tarih sorusu sorulma ihtimali yüksektir.